?Τι  είναι το Τμήμα Ένταξης:
Το Τμήμα Ένταξης είναι μια τάξη μέσα στα γενικά σχολεία που στόχο έχει την εκπαιδευτική παρέμβαση με εξατομικευμένα προγράμματα στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Λειτουργεί μέσα στο γενικό σχολείο ως ξεχωριστό τμήμα και δέχεται παιδιά από όλες τις τάξεις. Οι μαθητές της Α' τάξης μπορούν να συμμετέχουν μετά από το πέρας του πρώτου τριμήνου.

?

Ποιοι μαθητές μπορούν να συμμετάσχουν

στο Τμήμα Ένταξης:
Στο Τμήμα Ένταξης μπορούν να συμμετέχουν οι μαθητές:
Α) που έχουν γνωμάτευση από διαγνωστική υπηρεσία (π.χ. ΚΕ.Δ.Δ.Υ, Ιπποκράτειο, Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα).
Β) που δεν έχουν γνωμάτευση αλλά έχει παρατηρηθεί από τον εκπαιδευτικό της τάξης ότι παρουσιάζει ειδικές μαθησιακές δυσκολίες. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται η αξιολόγηση του μαθητή από τον εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής και η σύμφωνη γνώμη του Σχολικού Συμβούλου. Εφόσον κριθεί ότι πρέπει να παρακολουθεί το Τμήμα Ένταξης θα πρέπει το συντομότερο να παραπεμφθεί στις αρμόδιες επιτροπές.

?Ποιους δισταγμούς αντιμετωπίζει ο γονέας για το Τμήμα Ένταξης:

?

«Θα κοροϊδεύουν το παιδί μου ότι δεν τα καταφέρνει και πηγαίνει στο Τμήμα Ένταξης»
Μέσα στην τάξη όλοι γνωρίζουν όλους. Κάθε μαθητής γνωρίζει για τον εαυτό του τις αδυναμίες και τα δυνατά του σημεία άρα  τα γνωρίζει και για τους συμμαθητές του.  Δεν πρόκειται να προστατέψουμε το παιδί μας από μια ενδεχόμενη κοροϊδία με το να μην το στείλουμε για βοήθεια στο Τμήμα Ένταξης. Εάν το κάνουμε αυτό το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να ενισχύσουμε την ανεπιθύμητη συμπεριφορά των άλλων παιδιών πρός το παιδί μας ,μια και το πρόβλημα θα μεγαλώνει και τα μαθησιακά κενά το ίδιο. Έτσι θα γίνεται πιο έντονη η διαφορά του παιδιού μας από τα άλλα παιδιά. Αντίθετα η συμμετοχή του στο Τμήμα θα ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του καθώς θα του προσφέρει δεξιότητες που μέχρι τότε δεν είχε στην κατοχή του και αυτό σταδιακά θα του αναγνωριστεί και μέσα στην τάξη με αποτέλεσμα να κερδίσει εκ νέου την αυτοεκτίμησή του. Τα παιδιά της τάξης καταλαβαίνουν σύντομα την άνοδο του παιδιού που φοιτά στο Τμήμα Ένταξης και συνήθως το σχολιάζουν κολακευτικά.
?

«Το παιδί θα χάνει σημαντικά μαθήματα από την τάξη του».
Ο μαθητής την ώρα που φοιτά στο Τ.Ε. δουλεύει τις εντοπισμένες δυσκολίες του στη γραφή, στην ανάγνωση, στα μαθηματικά και διδάσκεται παράλληλα στρατηγικές που μπορεί να χρησιμοποιεί μόνος του για να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των μαθημάτων του. Αυτό είναι κάτι που έχει θετικό αντίκτυπο σε όλα τα μαθήματα. Έτσι θα μπορέσει να βελτιώσει την γενική του παρουσία στην τάξη, να αναπτύξει την αυτοπεποίθησή του και να ενισχύσει αποτελεσματικά την επίδοσή του. Άλλωστε το μάθημα που χάνεται στην τάξη θα μπορέσει να το αναπληρώσει διαβάζοντάς το στο σπίτι, αφού όπως αναφέρθηκε ήδη θα πρόκειται για μάθημα που αναπληρώνεται χωρίς τη βοήθεια του δασκάλου.

?

Τι διδάσκεται στο Τμήμα Ένταξης

Ο ειδικός εκπαιδευτικός στο τμήμα ένταξης καλείται:

- Να κάνει παρέμβαση στις επιμέρους δυσκολίες των μαθητών (π.χ δυσκολίες στην γραφή, αργός ρυθμός ανάγνωσης, δυσκολίες στην γραμματική, στην παραγωγή γραπτού λόγου, δυσκολίες στα μαθηματικά κ.α.).

- Να διδάξει στρατηγικές διαχείρισης της γνώσης και να διδάξει ένα δομημένο τρόπο μελέτης στο σχολείο και στο σπίτι.

- Να διδάξει τρόπους ώστε να μπορεί το παιδί να ανταποκριθεί σε βασικές καθημερινές του ανάγκες(π.χ. να δίνει ρέστα , να ταιριάζει την τσάντα του κ.α.)

?

?Γιατί το Τμήμα Ένταξης δεν είναι ενισχυτική διδασκαλία:
Το τμήμα ένταξης δεν είναι φροντιστήριο που ανταποκρίνεται αναγκαστικά στην ύλη της γενικής τάξης την οποία παρακολουθεί ο μαθητής.

Στο τμήμα ένταξης θα αξιολογηθούν ατομικά για κάθε μαθητή οι εκπαιδευτικές του ανάγκες και θα καταρτιστεί το ατομικό του μαθησιακό πρόγραμμα σύμφωνα με τις ελλείψεις που έχουν εντοπιστεί από την διαδικασία αξιολόγησης από τον ειδικό εκπαιδευτικό. Δηλαδή ένας μαθητής  δεν πρόκειται να διδαχθεί στο τμήμα ένταξης τη διαίρεση σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα της τάξης του εφόσον έχει εντοπιστεί ότι δεν γνωρίζει πολλαπλασιασμό. Πρώτα από όλα λοιπόν πρέπει να καλυφθούν τα μαθησιακά κενά των μαθητών ώστε να είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν σε πιο απαιτητικά μαθησιακά έργα.

Πως λειτουργεί το Τμήμα Ένταξης:

Α) Εξειδικευμένο ομαδικό πρόγραμμα, κοινό για ομάδες μαθητών με παρόμοιες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Β) Εξειδικευμένο ατομικό πρόγραμμα για μαθητές με σοβαρότερης μορφής ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (π.χ σύνδρομο Down, αυτισμός).
Οι μαθητές που έχουν επιλεγεί για να συμμετέχουν στο Τμήμα Ένταξης οργανώνονται σε ομαδούλες σύμφωνα με τις εκπαιδευτικές τους ανάγκες. Αυτό σημαίνει ότι η συμμετοχή στην κάθε ομάδα δεν έχει καμία σχέσει με την τάξη φοίτησης του μαθητή.
Στο Τμήμα Ένταξης τα παιδιά σε ομάδες διδάσκονται Γλώσσα και Μαθηματικά ενώ τα παιδιά με σοβαρότερες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες διδάσκονται άλλες δεξιότητες που θα τους βοηθήσουν να ανταποκριθούν στην καθημερινότητά τους.
Έπειτα καθορίζεται από την εκπαιδευτικό του Τμήματος ,σε συνεργασία  με τον δάσκαλο της τάξης και την γνώμη των γονέων τις  ώρες φοίτησης τους στο τμήμα έτσι ώστε να μην χάνονται ώρες κατά τις οποίες ο μαθητής παρακολουθεί και αποδίδει μέσα στην γενική τάξη. Σε καμία περίπτωση οι μαθητές δεν λείπουν από τα μαθήματα που αγαπούν και ενισχύουν την αυτοεικόνα τους όπως είναι η  γυμναστική, η μουσική, τα εικαστικά και η πληροφορική. Συνήθως είναι προτιμότερο οι μαθητές να λείπουν σε μαθήματα που μπορούν εύκολα να αναπληρωθούν στο σπίτι όπως είναι τα θρησκευτικά, η ιστορία, η γεωγραφία, η μελέτη κλπ. Σε συνεργασία με τον δάσκαλο της γενικής τάξης το πρόγραμμα κάθε μαθητή αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανάγκες.
Εάν υπάρχει γνωμάτευση από κάποιο ειδικό φορέα τηρείται το πρόγραμμα που αναγράφεται στην γνωμάτευση, εφόσον μπορεί να ανταποκριθεί στις δυνατότητες του σχολείου.

?

Έφθασε ο καιρός που το παιδί θα πάει στο μεγάλο σχολείο . Από νωρίς έχει προετοιμαστεί για αυτή τη στιγμή και περιμένει με ανυπομονησία αλλά και κάποια ανησυχία . Γνωρίζει ότι θα πρέπει να προσέχει μέσα στη τάξη το δάσκαλο και κάθε μέρα θα έχει σχολικά καθήκοντα για το σπίτι.

Αυτά προκαλούν ανησυχία και στους γονείς που συχνά αναρωτιούνται πως να το χειριστούν. Έχουν ακούσει ότι η σωστή αρχή θα βοηθήσει καθοριστικά το παιδί. Προβληματίζονται όμως αν το παιδί τους θα προσαρμοστεί στην Α δημοτικού, αν θα συγκεντρώνεται , αν θα παραμένει ήσυχο στη τάξη κυρίως όμως αν θα κάθεται στο σπίτι να διαβάσει. Και αν αρνείται τι θα κάνω αναρωτιούνται ?Αν μάλιστα το παιδί είναι ζωηρό και κινητικό οι προβληματισμοί τους γιγαντώνονται. Ελπίζουν ότι θα στρώσει , θα αλλάξει , θα μεγαλώσει , θα ωριμάσει.

Aναμφισβήτητα, η είσοδος του παιδιού στο Δημοτικό σχολείο είναι ένα γεγονός μεγάλης σημασίας για τη ζωή του.

Χαρακτηρίζεται αφενός από τον αποχωρισμό του παιδιού από το μικρόκοσμο της οικογένειας και αφετέρου από την ένταξή του στο ευρύτερο περιβάλλον της σχολικής κοινότητας. Αυτό το γεγονός σηματοδοτεί μια νέα εποχή καθηκόντων και απαιτήσεων για το παιδί, το οποίο θα αρχίσει να αποκτά συστηματικές γνώσεις που σταδιακά θα γίνονται πολύπλοκες και κάποιες φορές, ενδεχομένως, δεν θα του είναι ιδιαίτερα ευχάριστες.

Γενικά, μέσα σε 10-15 ημέρες το παιδί έχει προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον.Συνήθως, έχει προηγηθεί η φοίτησή του στον παιδικό σταθμό και στο νηπιαγωγείο, γεγονός που σημαίνει ότι τόσο το παιδί όσο και οι γονείς έχουν ήδη βιώσει τον αποχωρισμό.

Ωστόσο μερικά παιδιά αντιδρούν αρνητικά κατά την είσοδό τους στην πρώτη τάξη. Aυτό συμβαίνει για διάφορους λόγους , επειδή νιώθουν άγχος να αντιμετωπίσουν τη νέα κατάσταση , βλέπουν γύρω τους πολλά και άγνωστα παιδιά μεγαλύτερα από τα ίδια, μεγάλο προαύλιο , αρκετούς δασκάλους , διαφορετική τάξη από αυτή που γνώριζαν , νέους συμμαθητές κλπ. .

Το παιδί είναι υποχρεωμένο να παρακολουθεί το μάθημα, να προσέχει, να γράφει, να εξυπηρετεί μόνο του τον εαυτό του, αλλά και να βρεθεί αντιμέτωπο με την ενδεχόμενη αυστηρότητα του δασκάλου. Γι? αυτό, θα πρέπει να διαθέτει ωριμότητα, ευελιξία , ώστε να αντιμετωπίζει τις δυσάρεστες στιγμές που ίσως κρύβει η έναρξη της σχολικής περιόδου.

Για να θεωρηθεί ένα παιδί έτοιμο να ενταχθεί στην A Δημοτικού, θα πρέπει να πληροί κάποιες προϋποθέσεις. Eκτός από τη χρονολογική του ηλικία ?περίπου των 6 ετών?, χρειάζεται να έχει αποκτήσει την ωριμότητα που απαιτεί η ηλικία του σε ό,τι αφορά το σωματικό, νοητικό αλλά και συναισθηματικό τομέα.

Παράλληλα απαιτείται να έχει αναπτύξει το κίνητρο για μάθηση και να επικεντρώνει με επιτυχία την προσοχή του σε κάποια δραστηριότητα. Επίσης , να έχει την ικανότητα να μεταφράζει τα οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα σε σύμβολα , ώστε να τα καταλαβαίνει. Τέλος να μπορεί να κινείται άνετα στο χώρο και να τον ελέγχει- χωροχρονικό προσανατολισμό. Είναι ευνόητο ότι κάθε παιδί έχει το δικό του ρυθμό και τις δικές του επιδόσεις.

Υπάρχουν παιδιά που παρουσιάζουν άγχος για το σχολείο που σχετίζεται με την προσαρμογή τους καθώς και την προσπάθειά τους να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις του. Ο ελεύθερος χρόνος για παιχνίδι συνήθως μειώνεται ή και ελαχιστοποιείται λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων τους με τις διάφορες εξωσχολικές δραστηριότητες ? μουσική, αθλήματα, ξένη γλώσσα . Το παιδί μπορεί να ανησυχεί αν θα έχει καλή επίδοση στα μαθήματα και προβληματίζεται για τη μελέτη στο σπίτι.

Σε ορισμένες περιπτώσεις , μάλιστα, από το άγχος του σπαταλά όλο το απόγευμα μπροστά στα βιβλία χωρίς να καταφέρνει να ολοκληρώσει τη μελέτη του. Άλλοτε παρατηρούμε ότι ενώ γνωρίζει το μάθημα του εξαιτίας του άγχους που βιώνει δεν σηκώνει το χέρι του ή αν του απευθύνει ερώτηση ο δάσκαλος τα χάνει αδυνατώντας να απαντήσει. Δεν είναι σπάνιο να γίνει αντικείμενο κοροιδίας από τους συμμαθητές του ή να δυσκολεύεται να αποκτήσει φίλους. Η στάση των γονιών είναι καθοριστικής σημασίας .

Τι είναι χρήσιμο να γνωρίζουν οι γονείς

? Ημελέτη στο σπίτι, κυρίως στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού, πρέπει να είναι ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Αυτό δυστυχώς δεν εφαρμόζεται πάντα από τους εκπαιδευτικούς .

? H ευθύνη τηςμελέτηςπρέπει να αποτελεί υπόθεση του ίδιου του παιδιού, ενώ οι γονείς απλώς να ελέγχουν κάποια στιγμή αυτό που κάνει και να του δίνουν κατευθύνσεις.

? Σκοπός είναι να του περάσουν το μήνυμα ότι βρίσκονται εκεί για να το βοηθήσουν σ? ό,τι χρειαστεί, ενώ την κύρια ευθύνη την έχει το ίδιο.

? αν το παιδί δυσκολεύεται ας παραμείνουν κοντά του όσο χρειαστείπροτρέποντάς το και ενθαρρύνοντας την προσπάθειά του. Σταδιακά θα ορίζουν πόση ώρα απαιτείται να αφιερώσει για το κάθε μάθημα και θα απομακρύνονται για λίγο . Μόλις το παιδί τελειώνει αυτό που κάνει θα το ελέγχουν και συνεχίζουν με το επόμενο .

? Bασική μέριμνα πρέπει να είναι ηεξασφάλιση ελεύθερου χρόνου για παιχνίδι.Δεν πρέπει να θεωρείται από τους γονείς ότι είναι πια χαμένος χρόνος γιατί έχει μεγαλώσει .

? να ενισχύουν τηναυτοεκτίμησητου παιδιού αλλά και να επιβραβεύουν την προσπάθειά του

-να ενδιαφέρονται για τηνκοινωνική του παρουσία στο χώρο του σχολείου, να το ρωτούν όχι μόνο για τα μαθήματά του αλλά και αν έπαιξε , ποιοι είναι οι φίλοι του , αν πέρασε καλά.

-νααποδέχονται τυχόν λάθητου και να μην του ασκούν κριτική, αντίθετα να τονίζουν την αξία της προσπάθειας

? να επιδιώκουν να το φέρνουν σε επαφή με συμμαθητές του

-αν διαπιστώσουν ότι παρουσιάζει κάποιεςδυσκολίες στα μαθήματάτου που θεωρούν ότι είναι δυσανάλογες με το νοητικό του δυναμικό , αφού του δώσουν κάποιο εύλογο περιθώριο ας απευθυνθούν στο δάσκαλο ,ας συζητήσουν μαζί του για την εικόνα του παιδιού στη τάξη και αν οι δυσκολίες συνεχίζονται να απευθυνθούν σε ειδικό .

Περιοδικό Hello Τεύχος 44, με τη βοήθεια της Αλεξάνδρας Καππάτου Ψυχολόγου, Παιδοψυχολόγου, Συγγραφέα

1. Να μην κάνετε τις εργασίες του 
Αντισταθείτε στον πειρασμό να ολοκληρώσετε ή να διορθώσετε την ορθογραφία του μόλις το παιδί πέσει για ύπνο, προκειμένου να μη «γίνει ρεζίλι» την επόμενη μέρα στην τάξη. Οι εργασίες που δίνονται για το σπίτι έχουν στόχο να βοηθήσουν το παιδί να κατανοήσει καλύτερα όσα έμαθε μέσα στη μέρα και δεν χρειάζεται να είναι αλάνθαστες. Αν δυσκολεύεται να καταλάβει κάτι, βοηθήστε το, αλλά σε καμία περίπτωση μην αναλάβετε εσείς τις υποχρεώσεις του. Αν διαπιστώσετε ότι οι εργασίες τού φαίνονται συστηματικά πάρα πολύ δύσκολες, ενημερώστε το δάσκαλο ή τη δασκάλα του. 

2. Να μην απαιτείτε να είναι πάντα «τέλειο» 
Τα παιδιά μαθαίνουν εξίσου από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους. Δείξτε έμπρακτα στο παιδί σας ότι δεν σας απογοητεύει όταν κάνει λάθη και εκμεταλλευτείτε τέτοιες ευκαιρίες για να του διδάξετε τι μπορεί να μάθει μέσα από κάθε λάθος και ότι πρέπει να προσπαθεί περισσότερο για να το διορθώσει. Ένα παιδί το οποίο δέχεται συνεχώς αρνητική κριτική για τα λάθη του, παραιτείται από τη διαδικασία της μάθησης και αποκτά χαμηλή αυτοεκτίμηση. Επίσης, δεν είναι ποτέ ευχαριστημένο με τον εαυτό του και αγχώνεται πολύ εύκολα με καθετί που σχετίζεται με τη μάθηση. 

3. Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες 
Όσο έξυπνο, ετοιμόλογο και ταλαντούχο κι αν σας φαίνεται το παιδί σας, πρέπει να παραδεχτείτε ότι οι πιθανότητες να μεγαλώνετε τον επόμενο Αϊνστάιν είναι μικρές. Μην εκνευρίζεστε εάν δυσκολεύεται στη γεωμετρία και μην αντιμετωπίζετε με καχυποψία τους εκπαιδευτικούς εάν σας πουν ότι το παιδί σας είναι ένας μέτριος μαθητής. Είναι ωραίο να περιμένει κανείς το καλύτερο από το παιδί του, αλλά είναι ακόμα σπουδαιότερο να είναι ρεαλιστής και να μη συγκρίνει το παιδί του με άλλα. Κάθε παιδί έχει τα δικά του ταλέντα και αυτά πρέπει να αναπτύξει, πάντα με γνώμονα την αγάπη και την ενθάρρυνση και όχι την καταπίεση και τον εξαναγκασμό. 

4. Να κλείσετε την τηλεόραση 
Δεν είναι ότι κάνει κακό στο παιδί, απλά ο χρόνος που περνάει μπροστά στην οθόνη είναι χαμένος χρόνος. Περιορίστε τον στις δύο το πολύ ώρες την ημέρα και εκμεταλλευτείτε τις υπόλοιπες για να παίξετε, να διαβάσετε βιβλία, να κάνετε βόλτες μαζί με το παιδί. Προσέξτε ιδιαίτερα τι βλέπει στην τηλεόραση το βράδυ, γιατί έχει παρατηρηθεί ότι οι έντονες ή βίαιες σκηνές μπορούν να διαταράξουν τον ύπνο του και ένας μαθητής που δεν έχει κοιμηθεί καλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αποδώσει καλά την επόμενη μέρα στην τάξη. 

5. Να μην στερείτε τον ελεύθερο χρόνο του 
Σίγουρα θέλετε το καλύτερο για το παιδί σας, όμως με το να το γράψετε ταυτόχρονα σε δύο ξένες γλώσσες, κολυμβητήριο, πιάνο και ζωγραφική δεν θα του προσφέρετε περισσότερα εφόδια για τη ζωή. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να έχετε ένα παιδί που τρέχει από τη μία δραστηριότητα στην άλλη μετά το σχολείο, με αποτέλεσμα στο τέλος της μέρας να είναι κουρασμένο, εκνευρισμένο και αγχωμένο. Να θυμάστε ότι τα πρώτα χρόνια του σχολείου ο ελεύθερος χρόνος και το δημιουργικό παιχνίδι είναι πιο πολύτιμα από οποιαδήποτε έξτρα γνώση. 

6. Να έχετε εμπιστοσύνη στους δασκάλους του 
Σίγουρα, δεν θα εκτιμούσατε ιδιαίτερα ένα δάσκαλο που στην καθιερωμένη συνάντησή σας, για να συζητήσετε την πρόοδο του παιδιού σας, έπαιρνε την πρωτοβουλία να σας κάνει υποδείξεις για το πώς να «κάνετε τη δουλειά σας». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και αντίστροφα. Κανένας δάσκαλος δεν περιμένει από εμάς να μάθει πώς να κάνει τη δική του δουλειά. Ευτυχώς, έχουν όλοι λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση, πολλοί έχουν ιδιαίτερα σημαντική εμπειρία και οι περισσότεροι αγαπούν τόσο τη δουλειά τους ώστε να μπορούν να την κάνουν με συνέπεια, ευαισθησία και εξαιρετικά αποτελέσματα. 

Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (M. Ed. ψυχοπαιδαγωγός ? εκπαιδευτική σύμβουλος).

ΠΗΓΗ: http://www.imommy.gr

H Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας είναι μέρα εορτασμού της μητρότητας και των ευχαριστιών προς τη μητέρα, μια γιορτή με αρχαιοελληνικές αναφορές στην λατρεία της θεάς Κυβέλης, της μητέρας των θεών, όπως την προσφωνεί ο Πίνδαρος («Κυβέλα, Μάτερ θεών»).

Στη σύγχρονη εποχή, η αμερικανίδα κοινωνική ακτινίστρια Άννα Μαρία Τζάρβις (1864-1948) ήταν αυτή που είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή της μητέρας.

Οι προσπάθειές της ευοδώθηκαν τελικά στις 9 Μαΐου του 1914, όταν ο τότε αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Γουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου.

Έκτοτε, πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου (8 Μαΐου, το 2016).

H Τζάρβις επέλεξε το λευκό γαρύφαλο ως το λουλούδι-σύμβολο της Ημέρας της Μητέρας, επειδή «το λευκό του χρώμα συμβολίζει την αλήθεια, την αγνότητα και τη φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης? το άρωμά του, τη μνήμη και τις προσευχές της».

Παρά τις αντιδράσεις της εμπνεύστριάς της, η Ημέρα της Μητέρας γρήγορα εμπορικοποιήθηκε από τη βιομηχανία των λουλουδιών, που βρήκε μία «θεόσταλτη» ευκαιρία να αυξήσει τους τζίρους της...

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/22#ixzz485ys2yKG

Συμβουλές προς τους γονείς για τoν καλύτερο έλεγχο της ενασχόλησης των παιδιών τους με τις οθόνες των ηλεκτρονικών συσκευών.

Η τηλεόραση εδώ και πολλές δεκαετίες και πιο πρόσφατα τα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα, καθώς και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν κατακλύσει την καθημερινότητα και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής ενηλίκων και παιδιών. Οι αρνητικές επιδράσεις της υπερβολικής ενασχόλησης με την «οθόνη» αφορούν διάφορες πτυχές της ζωής των παιδιών, τόσο της σωματικής όσο και της ψυχικής του υγείας, όπως το υπερβάλλον βάρος, η χαμηλή σωματική δραστηριότητα, η έλλειψη ύπνου, τα μαθησιακά προβλήματα και η επιθετικότητα. Είναι συνεπώς, εξαιρετικής σημασίας να υπάρχουν κάποια όρια στη χρήση των ηλεκτρονικών μέσων. Προς αυτή την κατεύθυνση, παρατίθενται μερικές χρήσιμες συμβουλές, για να βοηθηθούν οι γονείς στην καλύτερη διαχείριση του θέματος.

• Βασικός κανόνας είναι να μην υπάρχει κανένα είδος οθόνης στο υπνοδωμάτιο των παιδιών. Και ενώ για την τηλεόραση ίσως να είναι πιο διαχειρίσιμο, μία λύση για τις υπόλοιπες μικρές ηλεκτρονικές συσκευές μπορεί να είναι το να φορτίζονται κάθε βράδυ, όλες μαζί, σε ξεχωριστό δωμάτιο.
• Βάσει και των συστάσεων της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιάτρων, ο χρόνος που θα πρέπει ένα παιδί να αφιερώνει μπροστά από μία οθόνη δεν θα πρέπει να ξεπερνάει συνολικά τις δύο ώρες ημερησίως. Ειδικότερα για τα παιδιά κάτω των 2 ετών συστήνεται η μηδενική έκθεση στην τηλεόραση και τις άλλες οθόνες και η εκμετάλλευση του χρόνου για παιχνίδι-φυσική δραστηριότητα και άλλες δημιουργικές ασχολίες. Έχει ενδιαφέρον να αναφερθεί, ότι ο χρόνος που περνάει ένα παιδί σε αυτές τις μικρές ηλικίες στην τηλεόραση, φαίνεται να επηρεάζει την προσοχή που δίνει αργότερα στα μαθήματα στο σχολείο, καθώς έχοντας μάθει στη γρήγορη εναλλαγή εικόνων αδυνατεί να συγκεντρωθεί στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που απαιτεί η διδασκαλία.
• Πέρα από την «ποσότητα» της έκθεσης, σημασία έχει και η «ποιότητα». Οι γονείς καλούνται να «εκπαιδεύσουν» τα παιδιά τους ως τηλεθεατές, παρακολουθώντας από κοινού τηλεοπτικά προγράμματα και σχολιάζοντας κριτικά στοιχεία και αξίες που προβάλλονται από αυτά.
• Οι γονείς θα πρέπει να είναι αυστηροί σε σχέση με θέματα ακατάλληλα για την ηλικία των παιδιών, τα οποία όμως, προβάλλονται κατά κόρον σε διάφορες τηλεοπτικές ζώνες. Η σήμανση των προγραμμάτων ανάλογα με την ηλικία μπορεί να αποδειχτεί ένα χρήσιμο εργαλείο.
• Σε ότι αφορά τον χρόνο τον οποίο τα παιδιά αφιερώνουν «σερφάροντας» στο διαδίκτυο, το οποίο αδιαμφισβήτητα και είναι απαραίτητο και χρήσιμο εργαλείο, αλλά παράλληλα εγκυμονεί και κινδύνους, συστήνεται καταρχάς η τοποθέτηση του υπολογιστή σε ένα εμφανές σημείο στο σπίτι. Με τον τρόπο αυτό, οι γονείς θα μπορούν να ελέγχουν διακριτικά το χρόνο που περνάει το παιδί τους «σερφάροντας», καθώς και το είδος των ιστοσελίδων τις οποίες επισκέπτεται.
• Τέλος, σε ότι έχει να κάνει με τον χρόνο που περνάνε καθώς και με τις κινήσεις των παιδιών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (βλ. facebook, twitter), οι γονείς καλούνται να εξοικειωθούν και οι ίδιοι με αυτά και γιατί όχι να γίνουν ηλεκτρονικοί «φίλοι» με τα παιδιά τους. Επισημαίνεται ότι τα παιδιά που δεν έχουν φτάσει στην εφηβεία δεν θα πρέπει να διατηρούν τέτοιου είδους λογαριασμούς.

Κλείνοντας, πρέπει να επισημανθεί και να γίνει αποδεκτό ότι η χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών είναι πια ένα αναγκαίο και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Όμως, το πόσο και πώς θα διαχειριστούμε αυτή τη χρήση καθορίζει και το αν θα «προσλάβουμε» περισσότερο τα θετικά ή τα αρνητικά τους στοιχεία. Όπως και με κάθε θέμα για την εξασφάλιση της ισορροπίας, ισχύει ο κανόνας του «παν μέτρον άριστον», πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την καλύτερη οχύρωση των παιδιών.

ΠΗΓΗ: http://eyzin.minedu.gov.gr

Η 18η Απριλίου κάθε χρόνου έχει ορισθεί από την UNESCO και το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών (ΙCOMOS) ως Παγκόσμια Ημέρα Μνημείων και Τοποθεσιών (International Day for Monuments and Sites). Η πρόταση έγινε στις 18 Απριλίου του 1982, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου του ICOMOS στην Τυνησία και υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση της UNESCO τον Νοέμβριο του 1983.

Η επέτειος αυτή αποβλέπει στην ευαισθητοποίηση του κοινού στο σημαντικό θέμα της προστασίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Για το σκοπό αυτό διοργανώνονται σ' όλο τον κόσμο κάθε μορφής εκδηλώσεις, με τις οποίες επιδιώκεται όχι μόνο να γίνουν γνωστά στο ευρύτερο κοινό η σημασία των μνημείων κάθε χώρας και τα προβλήματά τους, αλλά και να προωθηθεί η υπόθεση της προστασίας και ένταξή τους στη σύγχρονη κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή.

Το Διεθνές Συμβούλιο Μνημείων και Τοποθεσιών ICOMOS, που εδρεύει στο Παρίσι, είναι ο πιο έγκυρος διεθνής, επαγγελματικός, μη κυβερνητικός οργανισμός τεχνικός σύμβουλος της UNESCO για την προστασία της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έχει ως μέλη ειδικούς επιστήμονες (αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, χημικούς, νομικούς κ.ά) από όλο τον κόσμο και δραστηριοποιείται σε 104 χώρες στις 5 ηπείρους.

Το Ελληνικό Τμήμα του ICOMOS οργανώνει κάθε χρόνο εκδηλώσεις με την ευκαιρία της παραπάνω επετείου. Στα πλαίσια των παραπάνω εκδηλώσεων, το Ελληνικό ICOMOS έχει προτείνει δράσεις για την καθιέρωση της ημέρας αυτής, ως ημέρα ελεύθερης εισόδου στα μνημεία, τη δημοσιοποίηση κάθε χρόνο την ημέρα αυτή καταλόγου των αγαθών της πολιτιστικής κληρονομιάς που απειλούνται, την ευαισθητοποίηση των νέων στο θέμα της προστασίας και διατήρησης των μνημείων.

Κατάλογος των αγαθών παγκόσμιας κληρονομιάς στην Ελλάδα

• 1986 Ναός Επικουρείου Απόλλωνα στις Βάσσες
• 1987 Δελφοί
• 1987 Ακρόπολη
• 1988 Άθως
• 1988 Μετέωρα
• 1988 Παλαιοχριστιανικά και Βυζαντινά Μνημεία Θεσσαλονίκης
• 1988 Επίδαυρος
• 1988 Μεσαιωνική πόλη της Ρόδου
• 1989 Μυστράς
• 1989 Ολυμπία
• 1990 Δήλος
• 1990 Μονή Δαφνίου, Μονή Οσίου Λουκά, Νέα Μονή Χίου
• 1992 Πυθαγόρειο και Ηραίον Σάμου
• 1996 Βεργίνα
• 1999 Μυκήνες, Τίρυνς
• 1999 Χώρα, Ιερά Μονή Αγ. Ιωάννη Θεολόγου και Σπήλαιο της Αποκάλυψης Πάτμου
• 2007 Ιστορική πόλη της Κέρκυρας

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/15#ixzz467T9Rj73

Πώς να καλλιεργήσετε κλίμα σεβασμού στην οικογένειά σας

Ο σεβασμός είναι αμφίδρομος. Όταν σεβόμαστε τα παιδιά μας, εκείνα μαθαίνουν να πιστεύουν στον εαυτό τους και σε εμάς, αισθάνονται ότι τα αγαπάνε και ότι έχουν αξία. Αυτό το συναίσθημα «επιστρέφει» στους γονείς με αποτέλεσμα και οι ίδιοι να νιώθουν αγαπητοί και άξιοι. Ο σεβασμός έχει να κάνει περισσότερο με τη γλώσσα και τον τρόπο έκφρασης και όχι τόσο με μια διαδικασία «εκπαίδευσης».

Την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου καθιέρωσε η ΙΒΒΥ, Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα, το 1966, την ημέρα των γενεθλίων του μεγάλου δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν (2 Απριλίου 1805), με σκοπό να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα και να προκαλέσει την προσοχή των μεγαλυτέρων στο παιδικό βιβλίο.

Κι όμως, το έθιμο της πρωταπριλιάς ΔΕΝ ξεκίνησε στην Ελλάδα!! Τα ψέματα της 1ης Απριλίου, μας έχουν έρθει από την Ευρώπη αλλά υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκαν.

Κάθε χρόνο στις 25 Μαρτίου τιμούμε και γιορτάζουμε τον ξεσηκωμό των υπόδουλων Ελλήνων κατά του Τούρκου δυνάστη για ελευθερία και  αυτοδιάθεση. Εκ των πραγμάτων είναι η πιο σημαντική ημερομηνία στην ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας, ως αφετηρία της εθνικής παλιγγενεσίας.

Τι συνέβη, άραγε, στις 25 Μαρτίου του 1821 και την έχουμε αναδείξει ως την ημέρα της εθνικής μας εορτής; Τίποτα απολύτως λένε οι ιστορικοί. Ή σχεδόν τίποτα, για να είμαστε ακριβείς, πέρα από κάποιες αψιμαχίες. Κανένα σπουδαίο πολεμικό γεγονός που να δικαιολογεί αυτή την επιλογή. Ούτε καν η ύψωση του λαβάρου της Μονής της Αγίας Λαύρας και η ορκωμοσία των παλληκαριών από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό.

Σύμφωνα με τον ευαγγελιστή Λουκά (α' 26-38), ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου συνέβη έξι μήνες μετά τη θαυμαστή σύλληψη του Ιωάννη του Προδρόμου από την Ελισάβετ, τη γυναίκα του Ζαχαρία, όταν ο αρχάγγελος Γαβριήλ στάλθηκε από τον Θεό προς την Παρθένο Μαριάμ (Μαρία) για να της ανακοινώσει ότι θα φέρει στον κόσμο τον Υιό του Θεού. Εκείνη την περίοδο, η Μαρία ζούσε στη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και ήταν μνηστευμένη με τον ξυλουργό Ιωσήφ.

Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ σχετικά με το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο Ντε Ζανέιρο της Βραζιλίας το 1992. Τη σχετική απόφαση πήρε η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου του 1992, που όρισε την 22α Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό.

Η Καθαρά Δευτέρα είναι η πρώτη ημέρα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής,της νηστείας του Πάσχα. Από τους λαογράφους θεωρείται ο επίλογος των βακχικών εορτών της Αποκριάς, οι οποίες ουσιαστικά αρχίζουν την Τσικνοπέμπτη και τελειώνουν την Καθαρά Δευτέρα.

Θα χρειαστείτε 
* Τρεις βέργες-λεπτά ξύλινα πηχάκια  ή και καλάμι ή οποιοδήποτε άλλο ελαφρύ ξύλο
 * Σπάγκο
 * Κόλλα
 * Χαρτί γλασέ σε χρώμα της αρεσκείας σας ή πολύ λεπτό νάιλον
 * Λεπτό σύρμα
 * Ταινία κολλητική
 * Χρωματιστά χαρτιά ή εφημερίδες για την ουρά